Resort rolnictwa po raz kolejny ws. przepisów regulujących zasady zaprzestania działalności przez emerytowanych rolników


20 sierpnia br. Zarząd KRIR zwrócił się do ministra rolnictwa z wnioskiem o rozważenie możliwości zmiany ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników tak, aby rolnicy przechodząc na emeryturę nie musieli zaprzestwaać całkowicie działalności rolniczej.

Na mocy nowelizacji ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 21 października 2016 r. rolnicy mogą wykonywać umowy agencyjne, urnowy zlecenia lub inne umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz pełnienia funkcji w radzie nadzorczej i pozostają nadal ubezpieczeni w KRUS, jeżeli wysokość dochodu z ww. umów nie przekracza w rozliczeniu miesięcznym kwoty przychodu osiąganego z tych tytułów, odpowiadającej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, obowiązującemu za dany okres. Limit ten w 2019 roku wynosi 2 250 zł miesięcznie.
Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w obwieszczeniu z dnia 21 września 2018 r. ogłosił, że przeciętny dochód z pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych z 1 ha przeliczeniowego wyniósł w 2017 r. 3 399 zł.
Nasuwa się pytanie, czy rolnicy przechodząc na emeryturę nie powinni mieć możliwości prowadzenia nadal gospodarstwa rolnego lub jego części pod warunkiem, że nie przekroczą ww. limitu przychodu, o którym mowa w art. 5b ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, liczonego na podstawie wskaźnika ogłaszanego przez GUS?

W odpowiedzi, w piśmie z dnia 30.08.2019 r. sygnowanym przez Sekretarza Stanu Szymona Giżyńskiego, otrzymaliśmy cytowane niżej wyjaśnienia.

Istota postulowanych zmian sprowadza się do rezygnacji z wymogu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej, co jest wymagane zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2019 r. poz. 299 z późn.zm.), w celu wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych rolniczych w pełnej wysokości.
Zgodnie z przepisami o ubezpieczeniu społecznym rolników, prawo do emerytury rolniczej przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego i po udokumentowaniu wymaganego stażu ubezpieczeniowego rolniczego. Z kolei renta rolnicza jest uzależniona od posiadania wymaganego okresu ubezpieczenia społecznego rolników oraz stwierdzonej trwalej łub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i od podlegania ubezpieczeniu w okresie, w którym powstała niezdolność do pracy lub nie wcześniej niż 18 miesięcy przed dniem powstania niezdolności.
Zarówno emerytura rolnicza jak i renta rolnicza składają się z dwóch części: części składkowej i części uzupełniającej. Część składkowa stanowi część ubezpieczeniową świadczenia emerytalnego. Jej wysokość uzależniona jest od długości stażu ubezpieczeniowego i wysokości emerytury podstawowej. Część składkowa emerytury rolniczej wypłacana jest zawsze - niezależnie od prowadzenia, bądź nie, działalności rolniczej.
Część składkowa jest niska ze względu na to, że jest pochodną opłacanych składek na ubczpieczenie społeczne rolników, które z kolei są dostosowane do możliwości finansowych rolników. Ze względu na ograniczoną wysokość części składkowej, ww. ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników przewiduje uzupełnienie emerytury i renty rolniczej o część uzupełniającą. Wysokość części uzupelniającej, wynosi od 85% do 95% emerytury podstawowej. Warunkiem wypłaty części uzupełniającej świadczenia emerytalnego-rentowego rolniczego, finansowanej w całości z budżetu państwa a więc będącej de facto emeryturą państwową, jest zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej w myśl przepisów ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, co często łączy się z przekazaniem gospodarstwa rolnego, aby nie przerywać prowadzonej w nim działalności rolniczej. W ten sposób państwo finansuje jeden z instrumentów polityki rolnej stymulowanie wymiany pokoleniowej wśród właścicieli gospodarstw rolnych. Zatem z zasady część uzupełniająca jest to państwowa rekompensata za zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej i pełni dodatkowo rolę instrumentu polityki rolnej, wspierającego wymianę pokoleniową w rolnictwie, jeżeli dojdzie do przekazania gospodarstwa rolnego. Jest to bez wątpienia najistotniejszy mechanizm uzasadniający dalsze funkcjonowanie odrębnych uregulowań w zakresie ubezpieczenia społecznego rolników i jego modyfikacja może spowodować stopniową degradację znaczenia odrębnych rozwiązań dla rolników w zakresie zabezpieczenia społecznego.


Małopolska Izba Rolnicza wystąpiła z podobnym wnioskiem w marcu br. otrzymując z MRiRW odpowiedź o podobnej treści.

►Odpowiedź resortu rolnictwa na wnioski MIR przekazane 26.03.2019 r.

 

attachments error!
punktator

Przydatne linki


URZĘDY I INSTYTUCJE:

INSPEKCJE:

DORADZTWO:

WIADOMOŚCI ROLNICZE:

ROLNICTWO EKOLOGICZNE i TRADYCYJNE:

WSPARCIE DLA ROLNICTWA I OBSZARÓW WIEJSKICH:

---------------------------------------------------------------------


Licznik odwiedzin: 2444374